Skurcze mogą być objawem infekcji dróg moczowych

Do infekcji dochodzi najczęściej w wyniku przedostania się bakterii, zazwyczaj jelitowych przez moczowód do pęcherza moczowego. Podczas ciąży dochodzi do rozszerzenia miedniczek nerkowych oraz moczowodów, co spowalnia przepływ moczu, zwiększając ryzyko występowania infekcji dróg moczowych i zapaleń miedniczek nerkowych. Infekcje dróg moczowych u kobiet w ciąży leczy się antybiotykami ze względu na ryzyko przedwczesnego porodu, niskiej wagi dziecka podczas narodzin oraz rozszerzenia się infekcji na nerki, a w konsekwencji wystąpienia zapalenia miedniczek nerkowych. Jeśli podejrzewasz u siebie zapalenie miedniczek nerkowych, skontaktuj się ze swoją położną lub udaj się do przychodni.

Oto najczęstsze objawy infekcji dróg moczowych:

• Skurcze. Skurcze mogą być pierwszym i jedynym objawem występowania bakterii w moczu.
• Częstsze oddawanie moczu. Co może być trudnym do zinterpretowania objawem, ponieważ większość kobiet w ciąży często oddaje mocz, nie cierpiąc na zapalenie dróg moczowych.
• Uczucie pieczenia podczas oddawania moczu.
• Ból w dolnej części brzucha.

Do sprawdzenia, czy mamy do czynienia z infekcją dróg moczowych, konieczne jest oddanie próbki moczu do badania na posiew. W wielu przypadkach wykonuje się szybkie badanie, tzw. test paskowy. Jeśli niezbędne jest zastosowanie leczenia, otrzymujemy receptę na antybiotyki. Często po zakończonym leczeniu oddaje się próbkę moczu do badania na posiew kontrolny, co ma na celu sprawdzenie, czy uryna nie zawiera już bakterii.

Paciorkowce z grupy B w moczu

W niektórych przypadkach zapalenie dróg moczowych może być spowodowane określonym typem bakterii paciorkowca, tak zwanym paciorkowcem z grupy B, nazywanym GBS. Niekiedy można znaleźć go w posiewie moczu kobiety ciężarnej, która nie uskarżała się na objawy infekcji dróg moczowych. Około jedna trzecia kobiet jest nosicielkami GBS, nie odczuwając żadnych objawów. U kobiet w ciąży, u których wykryto GBS, antybiotyki stosuje się dożylnie podczas porodu celem zmniejszenia ryzyka zarażenia dziecka i rozwinięcia u niego infekcji.